Koszty paneli fotowoltaicznych są różne w zależności od rodzaju, ich jakości, marki, inwertera oraz poziomu trudności ich montażu. Dzięki popularnej dotacji na panele fotowoltaiczne koszty obniżają się nawet o 40% dzięki czemu inwestycja ta zwraca się już po 2 latach.
Panele zakłada się głównie na dachach, ale można również je umieścić w ogrodzie na wysięgnikach od 1,5 do 2,5m, pod kątem ok. 30-60°. Ich wydajność jest największa gdy są skierowane na południe. Po ich odpowiednim umieszczeniu, są podłączane do instalacji elektrycznej budynku. Uzyskana energia elektryczna jest zużywana na bieżąco. Może być również magazynowa, a nawet sprzedawana do zakładu energetycznego.
Główną zaletą jej jest przede wszystkim oszczędność na rachunkach. FOTOWOLTAIKA o mocy 2 kW - 4 kW pokrywa zapotrzebowanie energetyczne budynku na cele grzewcze. Montaż fotowoltaiki o mocy 6 kW – 8 kW pokrywa 100% zapotrzebowania energetycznego budynku pod kątem ogrzewania budynku, podgrzewania wody CWU oraz zużycia energii na cele bieżące. W tym przypadku mamy do czynienia z budynkiem o zerowym zapotrzebowaniu energetyczny, a w perspektywie 25 lat z tytułu kosztów eksploatacji budynku panele pozwalają na oszczędności na poziomie 140 000,00 zł.
Instalacja fotowoltaiczna to również dobro dla przyrody. Jest ona ekologicznym rozwiązaniem np. na ocieplenie domu, gdyż jest systemem zero emisyjnym, co oznacza, że w trakcie produkcji energii nie są emitowane szkodliwe związki, dwutlenek węgla oraz żadne gazy cieplarnianie.
Panele słoneczne to średnio 25 lat gwarancji. Ich mocna konstrukcja jest odporna na warunki atmosferyczne. Samo ogniwo jest bardzo wrażliwe na uszkodzenia mechaniczne, jednak konstrukcja paneli, w tym tafla szkła hartowanego na ich powierzchni stanowiąca barierę często nie do przebicia. Prosty system paneli jest praktycznie bezobsługowy, a dzięki nowoczesnej technologii można nim sterować np. telefonem, tabletem lub komputerem.
Rekuperacja w znacznym uproszczeniu oznacza odzyskiwanie ciepła. Olbrzymią rolę w pracy rekuperatora odgrywają dwa wentylatory – wywiewny i nawiewny, ale sercem mechanizmu jest wymiennik ciepła. To właśnie wymiennik ciepła odbiera ciepło z powietrza wywiewanego z pomieszczeń i przekazuje je powietrzu, które napływa do budynku. Rekuperator zawiera również filtry, które oczyszczają powietrze z różnego rodzaju zanieczyszczeń. Urządzenie działa cicho, a ruch powietrza przez nie generowany, jest niemal nieodczuwalny.
Montaż rekuperacji polega na wprowadzeniu kanałów wentylacyjnych w niewidocznych częściach budynku. Przemyślane rozplanowanie kanałów wentylacyjnych sprawia, że w domu z rekuperacją każde pomieszczenie jest wentylowane.
W sezonie grzewczym, kiedy różnica między temperaturą wewnątrz i poza budynkiem jest znaczna, musimy się liczyć z dużymi stratami ciepła. Ograniczenie takich strat to czysta oszczędność, na jaką pozwala odpowiednio zaprojektowany i wykonany system rekuperacji. Dzięki rekuperacji raz wytworzone ciepło jest odzyskiwane. To oznacza zmniejszenie strat energii, które przekłada się na niższe rachunki za ogrzewanie. REKUPERACJA to również czyste powietrze w Twoim domu. Filtry umieszczone wewnątrz rekuperatora przy wymienniku oczyszczają nawiewane powietrze zatrzymując większość zanieczyszczeń, takich jak insekty, pył i kurz.
W 1913 roku w cegielni Hayde’a na terenie Stanów Zjednoczonych nastąpiła awaria pieca, w wyniku której zamiast wypalonej, czerwonej cegły otrzymano lekkie brunatne kruszywo. Po opatentowaniu materiału już w roku 1917 ruszyła pierwsza produkcja. W Polsce produkcję keramzytu rozpoczęto w latach 70, wykorzystując w tym celu glinę ilastą.
Elementy konstrukcyjne i moduły są produkowane w warunkach fabrycznych. Typowa ściana w technologii keramzytobetonowej składa się w ok. 75% z keramzytu, w 15% z piasku i w 10% z cementu, który służy głównie jako spoiwo. Formowanie prefabrykantów odbywa się poziomo na stołach produkcyjnych. Usytuowanie i wielkość otworów uzyskuje się przez umiejscowienie na dnie formy ram stalowych za pomocą magnesów. Wymagane długości płyt uzyskuje się przez zamocowanie poprzecznych ruchomych boków, natomiast grubość płyt stropowych określana jest przez wysokość boków stołu. Cykl produkcyjny elementów trwa 24 godziny.
Podstawą do wykonania montażu jest projekt, w którym określa się między innymi miejsce oraz kolejność wbudowania elementów. Elementy keramzytobetonowe ustawiane są przy pomocy samochodu ciężarowego z HDSem na warstwie zaprawy cementowej o grubości 2 do 3 cm. Stabilizowane są one przy pomocy zastrzałów montażowych, umożliwiających jednocześnie rektyfikację. Łączenie elementów jest możliwe dzięki żelbetonowym złączom uzbrojonym w strzemiona lub pętle kotwiące typu VS. Złącza pomiędzy elementami ściennymi, po zamontowaniu zbrojenia, zalewane są betonem klasy C20/C25 lub fabrycznie przygotowanymi mieszankami. Złącza pomiędzy elementami stropowymi, po zamontowaniu zbrojenia wieńców, wypełniane są betonem klasy nie niższej niż C20/25. Montaż budynku parterowego nie trwa zazwyczaj dłużej niż jedne dzień. Po zakończeniu montażu, grupa montażowa szpachluje miejsca wykonanych złączy.